Waarom tellen we strandpalen langs de kust?

Paal 0. Dat is tegenwoordig een veelbesproken paal nu we in 2019 het 10-jarig bestaan van de Waddenzee als UNESCO Werelderfgoed vieren. Bij paal 0 (op de pier naast Fort Kijkduin) loopt de Noordzee over in de Waddenzee. Het tellen van de palen is in het jaar 1840 verzonnen door Jan Blanken. Dit is dezelfde waterbouwkundige ingenieur als van vele bruggen en sluizen, de Stelling Den Helder, de oude Rijkswerf Willemsoord en zelfs het Noord-Hollands Kanaal. Met deze strandpalen wilde hij zien hoe snel en hoeveel de kust afkalfde door zware stormen.
Paal 0 werd in Den Helder neergezet, vervolgens bij elke hemelsbrede kilometer werd er een blok eikenhout (later tropisch hardhout vanwege houtworm) geplaatst, tot Hoek van Holland waar paal 117 de grond in ging. De Waddeneilanden werden na 1850 gepaald. Op Texel begint de telling bij paal 6, dit is hemelsbreed 6 kilometer gezien vanaf paal 0, ook naar die richting loopt de telling dus weer op.

Rijkswaterstaat deed voorheen het onderhoud voor de strandpalen maar is hier onlangs mee gestopt. Hedendaags is deze techniek van kustafkalving door strandpalen verouderd en wordt er gebruik gemaakt van het GPS coördinatensysteem. De palen zouden eigenlijk verwijderd worden maar zijn vanwege o.a. de cultuurhistorische waarde blijven staan.