Jong geleerd = Oud gedaan...
Als klein jongetje maakte je mee, dat je naar de eendjes ging in de donkere duinen. Je ging uitrazen op het strand en rennen met de hond. We speelden op straat in de toen nieuw gebouwde Doorzwin. Malzwin bestond nog niet en we liepen naar school; het dorp was nog niet zo groot. Je kende alle steegjes in het dorp, de kenmerken van de straten en alles voelt vertrouwd.
Als groter jongetje een uitstap naar Tuindorp. Met uitzicht op de windmolen, dicht bij de stad en dicht bij vrienden. Elk weekend naar de Pimpandoer waar we feestelijk de week doornamen. Den Helder blijkt veel groter dan de stad waarin je woont. Het is de stad waarin je leeft.
Nu alle grote liefdes op het pad gekomen zijn en huisje, boompje, beestje de werkelijkheid geworden is, moest er een keuze gemaakt worden. Waar in Den Helder worden we oud, gelukkig en blijven we verliefd. Eén ding blijft wel heilig; ik woon er niet alleen maar, ik groeide niet alleen maar hier op, ik ben niet voor het gemak gebleven. Ik leef hier... Net zoals echte liefde; Den Helder is waar ik bij wil blijven, het vertrouwde gaat nooit meer weg.
Ik ben en blijf voor altijd,