Wie op station Den Helder Zuid uitstapt kan twee kanten op. Linksaf richting Nieuw Den Helder, langs het serene Nollenproject van kunstenaar R.W. van de Wint of rechtsaf, naar de naoorlogse wijk De Schooten. Door buitenstaanders ook wel de saaiste wijk van Den Helder genoemd. Maar niets is minder waar: De Schooten zit vol met leven.
Dat eerste leven zie ik al snel vanaf het station. Daar is meteen het eerste groen van de wijk, waar de bewoners De Schooten altijd om roemen. Het is het Rehorstpark, dat helemaal doorloopt naar het park Quelderduijn. Ik neem onderweg een van de eerste afslagen in het Rehorstpark, vernoemd naar de vroegere Helderse burgemeester, en beland in de straat met de langste naam van Den Helder: Gravin Magdalena van Waardenburglaan. Die straat leidt je richting het hart van de wijk: De Boerderij, een multifunctioneel centrum in een oude stolp die nog herinnert aan de polder die hier voorheen was, en het overdekte winkelcentrum Schooten Plaza. Het hart klopt stevig, want naast de primaire winkelfunctie heeft het centrum ook nog een tweede belangrijke betekenis: die van ontmoetingsplaats. De bankjes zijn veelal bezet door ouderen die hier hun dagelijkse praatje maken. Schuif voor een portie sterke verhalen gerust eens aan!
Uitgekletst en –gewinkeld loop ik door de winkelgalerij naar buiten. Links van mij de Heiligharnvijver, waar veel vissers hun hengel uitwerpen. De karpers, waarvan de stand door de lokale hengelsportvereniging goed wordt bijgehouden, bijten er graag. Een nachtje de tent opzetten en ’s nachts vissen kan ook goed aan dit water. Eventjes verderop ligt de volgende groene oase van de wijk: het Van der Vaartplantsoen, waar veel wijkbewoners hun dagelijkse ommetje met de hond maken. Kinderen klimmen er in de hoge netpiramides. Als ik vervolgens de verkeersader van De Schooten, de Torplaan, uit wandel richting de Doggersvaart kom ik langs diverse huizen en wooncomplexen. De Schooten mag dan ruim zijn opgezet, met veel groen, maar er staan ook veel woningen. Dat moest ook in de naoorlogse periode; door onder meer de groei van de marine was in de stad een flinke woningbehoefte.
Eveneens onderdeel van De Schooten is de Boatex, de meest waterrijke wijk van Den Helder. De ideale woonomgeving voor watersporters en botenbezitters. Want wie wil er nou niet vanuit z’n achtertuin wegvaren met een eigen sloepje, kano of surfplank? En wie voor het grotere werk gaat, kan zelfs z’n schip in de nabijgelegen jachthaven aanleggen. Wel zo gemakkelijk! Met een bootje kan ik vanuit Boatex goed bij het nabijgelegen Fort Westoever komen, een restaurant en hét terrein van bierbrouwerij Helderse Jongens. Deze locatie is beslist een bezoek waard! De brouwerij is overigens ook via de Provincialeweg N250 te bereiken. Langs die weg zie ik ook de kenmerkende hoogbouw van Boatex: vanuit de hoogste verdiepingen in die woontorens is er een weids uitzicht over de stad, het wad en het Marsdiep.
Aan de rand van de wijk volgt een avontuurlijk stuk groen. Daar leven fanatieke fietsers van wielervereniging DOK en durfals met stuntfietsen zich uit op het uitgebreide mountainbike- en wielerparcours. Aan de andere kant ligt het relatief nieuwe Schooterduinpark. Met visvriendelijke oevers, waar soorten als het driedoornige stekelbaarsje, snoeken en kleine modderkruipers een thuis hebben gevonden. Ook een zwaluwmuur en leefruimte voor vleermuizen maakt dit park een eldorado voor alles dat zwemt, kruipt en fladdert. Wie nu nog durft te beweren dat De Schooten niet leeft…?